.
Zihnimdeki düşünceler uzak durun benden.. Bazen kendimi bile duymak istemiyorum. Bir yolda gidiyorum sonunu göremiyorum; ıssız, karanlık.. Kaybolmuşum ben bi yerlerde, belki de kendi içimde. Yol uzun.. Işık yok.. Bilinmezlik çekiyor beni içine.. Biraz daha gidiyorum. İşte burda ne ben varım ne başkası! Sadece birbaşınalık. El yordamıyla anlamaya çalışıyorum. Gözlerim görmüyor, duyduklarımla düşündüklerimle algılıyorum. Bütünü göremeden yanlışlara sapıyorum.. Ucunda minicik bir ışık gözlerimi kamaştırıyor. Rüya mı bu, yoksa gerçek mi? Yaşıyor muyum, hayalde miyim? Arkama dönüyorum, bir yanım karanlık hala. Emin olamıyorum. Ya bu bir yanılsamaysa, karanlık beni daha da içine çekerse diye öylece kalıyorum. İpler elimden kaymış. Çare yok. Zamana bırakıp yaşamayı, yaşanmışlıklarla birlikte.. Hep bir şeyler eksik. Düşüncelerden kaçmak istiyorum. Bulutlar dağılsın, güneş görünsün yeniden içimi ısıtsın.. Yüzümü göğe çevirip bekliyorum....
.
Yazabilmek, üretebilmek için zihni serbest bırakmak gerekir. Ancak tüm zincirlerinden ve onu esir eden fikirlerden arındığında artık özgür olur. M.K. * Blog'umdaki tüm yazılar bana aittir.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Diğer Yazılarım
-
►
2014
(1)
- ► Haziran 2014 (1)
-
►
2013
(3)
- ► Aralık 2013 (3)
-
►
2012
(5)
- ► Temmuz 2012 (1)
- ► Haziran 2012 (1)
- ► Şubat 2012 (2)
-
►
2011
(17)
- ► Aralık 2011 (1)
- ► Kasım 2011 (4)
- ► Eylül 2011 (2)
- ► Ağustos 2011 (2)
- ► Haziran 2011 (3)
- ► Nisan 2011 (1)
- ► Şubat 2011 (3)
-
▼
2010
(33)
- ► Aralık 2010 (4)
- ► Eylül 2010 (5)
- ► Ağustos 2010 (2)
- ► Temmuz 2010 (3)
- ► Haziran 2010 (4)
- ► Mayıs 2010 (5)
- ► Şubat 2010 (2)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder