Şimdi git! Bendeki bunca yıllık esaretin sona erdi. Ben de gidiyorum zaten. Her şeyi aldım yanıma. Bana ait her şeyle gidiyorum. Mutluyum sensiz olduğuma. Gerçeği gördüm ve daha fazla bu oyunu sürdüremeyeceğimi biliyorum. Bu sıradan bir gidiş değil. İkimiz de biliyoruz. Geri dönüşü olmayacak artık. Zaten çokça prova etmiştik bu ayrılıkları. Sahi söylesene kaçıncı veda bu? Boşver! Hiçbir şey umrumda değil. Sana dair her şey bir hiç. Lanet etmiyorum asla. İyi ki yaşadım hepsini. Biraz zamandan çaldım sadece, kendi zamanımdan. Bunu haketmiştik belki de! Güzel olacağına inanmıştık. Ama işte her hikaye mutlu sonla bitmiyor. Heyecanını yitirdiğinde en doğrusu vazgeçmek. Baştan beri doğru olan buydu ve ikimiz de biliyorduk. Kendimizi kandırdık hep. Asla 'biz' olamazdık. Olmadık da zaten. Parçalarımız birbirine uymuyor bizim. O yüzden ne kadar zorlasak nafile.
Belki başka hikayelerde, başka mutlu sonlar yazarız kendimize.
Ama o güne kadar birer meçhul..
Ben gidiyorum.. Sen de iyi bak kendine!
Merve Kılıç
2 yorum:
Gitsin. Gitsin onlar. Aklımızdan da gitsinler ama. Rüyalardan da... Öyle geceleri 10 kez uykularımız bölünebilir. Ama her defasında aklımızda olan tek şey olmasınlar. Boğazımıza düğüm olup oturmasınlar.
Asıl önemli olan doğru zamanda gitmeyi bilmek aslında.
Yorum Gönder