Her şey 'Sen' in elinde ...

Kendini kaybetmek..ama kendi düşüncelerinde..gel gitler yaşamak.. Nasıl olur anlamıyorum insan en çok kendiyle bi savaş halinde…En çabuk kendine verilen söz unutuluyor. En kolay kendini kandırıyor insan. En dost da kendisi en düşman da… Kendinin gücüne varmalı insan. Her şeyin kaynağı çünkü.. Fakat bazı şeyler var yalnızca istemekle olmuyor, çaba da sarfetmek lazım.. Bazen o yola baş koymak. Ama ne uğruna? Kaderci mi olmak daha doğru mücadele vermek mi? Peki ne için mücadele veriyoruz? Bu her şeyi değiştirir mi? Tüm yollar denense de sonuç aynı mı kalır? Yalnızca gidilen yol mu değişir. Yine kendimizi mi suçlarız, yoksa yolda karşılaşılanları mı? Ya da kader deyip geçer miyiz? Pozitif düşünmek hayatımıza yön verir mi? Gerçekten neye inanırsak onu mu yaşarız? Her şey birikir de zihinde, düşünceler uçuşur bi türlü toparlayamayız. Ama bi an gelir ardı ardına dökülür.. bardağı taşıran son damla mıdır tahammülümüzü zorlayan.. işte o, gözardı ettiklerimizi de gözümüzün önüne seriverir birden o yüzden apansız çaresiz hissederiz belki de. Birkaç kadehten sonra salıveririz kendimizi bazen de.. mantığın sınırlarını öyle çizmişizdir ki her şey makul olmak makul yapılmak zorundaymış gibi. Biraz kafamız güzelleştikten sonra bırakıveririz aklın dizginlerini elimizden. Daha rahat dökeriz içimizdekileri. Çünkü birikmiştir artık ve son damla bekleniyordur. Sorgulamaya başlarız. Neden diye sorarız en çok da.. Düşünceler alır gider sürer gider başı neydi unuturuz.. kendimize sözler veririz. hayır yarından sonra asla böyle düşünmeyeceğim böyle davranmayacağım. Neden öyle olsun ki? Yok yok hayır tamamen bitmeli.. Hayır bu kadar adil değil her şey… Geçmişten getirdiklerimiz ne kadar sürer ki bi yerde nokta konmalı deriz. Hep söz veririz kendimize. Ertesi gün daha iyi hissederiz belki. Ya da düşüncelerle birlikte zorlukla uykuya dalarız boğuluruz sanki. Saatler geçer yatakta. Kendimizden bile sıkılırız bazen. Sabah olur istemesek de. Güneş bile yüzünü göstermiyordur artık soğuk geceler, karanlık sabahlar.. Keyifsizce kalkarız yataktan. Yüzümüzü yıkarken karşılarız yüzümüzün aynadaki yansımasına. Uzun uzun bakıp kendimize anlam vermeye çalışırız. Yok bu sen değilsin , olamazsın…Ne için bu kadar harcıyorsun kendini. Her şey sensin! En önemli olan sensin! Her şey sen varsan var, sen yoksan hiçbir şey yok.. Kendine gel! Senin istemenle gerçek olacak düşünceler…Hayat güzel…yapamadığın şeyler için pişman olmak istemiyorsan ilerde, toparlanmalısın..İçindeki güce güven, kendine güven! Hayatında yapmak istediklerin için bir adım at, yavaş yavaş ilerle hedeflerine, emin adımlarla… Asla inancını yitirme! Kaç kere düşüp kalksan da asla yılma Her gün yeni bir günün başlangıcı unutma, her gün bir diğerinden çok daha güzel olsun… HER ŞEY 'SEN' İN ELİNDE! Merve KILIÇ